Εκεί όπου οι λέξεις γίνονται αστέρια

Εκεί, όπου οι λέξεις γίνονται αστέρια
Διαδικτυακό περιοδικό για τον ρωσικό
πολιτισμό και τη ρωσική ιστορία.

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Ρωσική Λαϊκή Σοφία Ι

Οι παροιμίες είναι έκφραση του λαϊκού πνεύματος. η αποκρυστάλλωση σε μια φράση της μακράς πείρας την οποία αποκτούμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, οπότε και ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα γεγονότα. Η παροιμία, ως είδος του λόγου, είναι ένα σύντομο απόφθεγμα το οποίο εκφράζει με μεταφορικό, αλληγορικό και ορισμένες φορές σκωπτικό τρόπο βιοτικές αλήθειες.
Η παροιμία είναι μια απλούστευση, μια γενίκευση η οποία αποσκοπεί να δώσει στους ανθρώπους έναν κανόνα ζωής, τον οποίο αν ακολουθήσει ο άνθρωπος, θα ωφεληθεί, καθώς θα ζήσει μια όσο το δυνατό πιο ανέφελη ζωή. Το σύνολο των παροιμιών ενός λαού είναι το πρακτικό συνταγολόγιο, ένας οδηγός επιβίωσης σε μια δεδομένη κοινωνία. Αποτελούν ένα πηγαίο υλικό από το οποίο μπορούμε να αντλήσουμε συμπεράσματα για το μέση πνευματική στάθμη του λαού. Κατά τη γνώμη μας, ασφαλής δείκτης για τον υπολογισμό αυτό είναι το σκωπτικό στοιχείο των παροιμιών. Το πικρό, δηκτικό λαϊκό πνευματώδες αστείο, το οποίο ενυπάρχει στις παροιμίες, αποτελεί ένα είδος μετρητή της συλλογικής ευφυΐας, ένας πνευματώδης άνθρωπος είναι ένας έξυπνος άνθρωπος, ωστόσο δεν ισχύει το αντίθετο!

Το ότι οι παροιμίες αξιώνουν γενική, καθολική, κανονιστική ισχύ και ότι στην πράξη δικαιώνονται πολλάκις, δεν σημαίνει ότι μπορούν να αποτελέσουν γενικές φιλοσοφικές αρχές, αν και ορισμένες παροιμίες αγγίζουν κάποιες από αυτές. Είναι ένα είδος "χάρτη" για την "πλοήγηση" σε μια δεδομένη κοινωνία σε δεδομένο χρόνο. Για μας έχουν μεγαλύτερη αξία ως αυθόρμητη έκφραση του λαϊκού πνεύματος, η οποία αντιδρά με πνευματώδη τρόπο στον "αεί πάντα πεσσεύοντα αιώνα" όπως θα έλεγε και ο Ηράκλειτος.

Ας δούμε κάποιες ρωσικές παροιμίες. Ίσως κάποιες από αυτές να μας θυμίσουν δικές μας, ίσως κάποιες μας κάνουν να γελάσουμε...

 А дело бывало -- и коза волка съедала.  Συνέβη-μια κατσίκα έφαγε ένα λύκο. 

 Азбука -- к мудрости ступенька. Η αλφαβήτα είναι το σκαλοπάτι προς τη σοφία.

Алты́нного во́ра ве́шают, а полти́нного че́ствуют. Κρεμούν τον κλέφτη τριών καπικίων (ένα αλτίνι) και επαινούν τον κλέφτη των πενήντα. 

Ба́бушка гада́ла, на́двое сказа́ла. Προφήτευσε η γιαγιάκα, δυο πράγματα είπε.

Бе́дному оде́ться -- то́лько подпоя́саться. Για τον φτωχό ντύνομαι σημαίνει φορώ μονάχα ζώνη.

Без муки нет науки. Χωρίς βάσανα, δεν υπάρχει επιστήμη. (γνώση)

Без отдыха и конь не скачет. Χωρίς ξεκούραση και το άλογο δεν καλπάζει.

Близо́к локото́к, да не уку́сишь. Ο αγκώνας σου κοντά, αλλά δεν μπορείς να τον δαγκώσεις.

Бог плу́та ме́тит. Ο Θεός τον αγύρτη σημαδεύει.

Бог правду видит, да не скоро скажет. Ο Θεός βλέπει την αλήθεια, αλλά δεν θα μιλήσει σύντομα.

Бу́дет и на на́шей у́лице пра́здник. Θα γίνει και στον δρόμο μας γιορτή.

В глаза льстит, а за глаза пакостит. Μες στα μάτια κολακεύει, αλλά πίσω από τα μάτια κάνει βρώμικα κόλπα.

В нога́х правды не́т. Στα πόδια δεν υπάρχει αλήθεια,

В семье́ не без уро́да. Δεν υπάρχει οικογένεια χωρίς τέρας.

В темноте все кошки серы. Στο σκοτάδι όλες οι γάτες είναι σταχτερές.

В ти́хом о́муте че́рти во́дятся. Στο ρηχό βάλτο βρίσκονται οι διαβόλοι. 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου